Τις τελευταίες εβδομάδες στο προσκήνιο έχει επανέλθει δυναμικά το μεγάλο ζήτημα της ασφάλειας στις φυλακές της χώρας, των άθλιων συνθηκών κράτησης των εγκλείστων, των περίεργων και ύποπτων συναλλαγών υπαλλήλων-κρατουμένων. Το σωφρονιστικό σύστημα ...καταρρέει και η ανησυχία για το ποιο και που θα είναι το επόμενο «χτύπημα» είναι έκδηλη σε όλα τα σωφρονιστικά καταστήματα της χώρας, συμπεριλαμβανομένου  και αυτού στην «γειτονιά» μας, στις φυλακές Αλικαρνασσού.

Η κλειστού τύπου φυλακή της Αλικαρνασσού είναι μονοπτέρυγη με πληρότητα 300% πράγμα που σημαίνει κατά συνέπεια ότι ο διαχωρισμός των κρατουμένων που ανήκουν σε κοινές συμμορίες για την αποτροπή σχεδιασμών διαφόρων έκνομων ενεργειών  είναι ανέφικτος.

Σε επίπεδο χώρων, αντικειμενικά δεν πληρούνται τα προβλεπόμενα  standards ασφάλειας αν ληφθεί υπόψη ότι είναι η μοναδική φυλακή στην χώρα που η είσοδος της φρουράς δεν είναι στην κεντρική πύλη του κτιρίου αλλά στην νότια πλευρά, προς την μεριά του γηπέδου του Ηροδότου. Επιπλέον έχει την ...πρωτοτυπία να  διαθέτει ένα και μοναδικό θυρωρείο σε αντίθεση με τις υπόλοιπες που διαθέτουν τρία, αυτό της εισόδου, του διοικητηρίου και του βασικου κτιρίου των φυλακών, τρίπτυχο που διασφαλίζει ή τουλάχιστον δυσκολεύει κάθε απόπειρα απόδρασης και όχι μόνο. Παρ’ όλα αυτά, σύμφωνα με τους συνδικαλιστές σωφρονιστικούς υπάρχουν συγκεκριμένες προτάσεις που με απλές κινήσεις «διορθώνουν» την κατάσταση   σε χωροταξικό επίπεδο.

«Το μόνο που διασφαλίζει την τάξη στις φυλακές Αλικαρνασσού είναι το προσωπικό.Οι κρατούμενοι κινούνται μέσα από τους υπαλλήλους. Υπάρχει μία προσωπική επαφή από το κλείδωμα των κελιών κάθε βράδυ μέχρι την καταμέτρηση. Αυτό το στοιχείο μας βοηθάει σημαντικά στην δουλειά μας, εξηγεί ο πρόεδρος των σωφρονιστικών υπαλλήλων και αντιπρόεδρος στην Ομοσπονδία, Νίκος Φιλιππάκης.  Επιπλέον μην ξεχνάτε ότι προσπαθούμε να δίνουμε κίνητρα στους κρατούμενους μέσα από διάφορες δράσεις. Από τα συνεργεία που κρατάμε σε λειτουργία με κόστος του προσωπικού και της διεύθυνσης μέχρι τις μπάλες ποδοσφαίρου και το πινγκ-πονγκ που τους προσφέρουμε για να αξιοποιούν δημιουργικά τον χρόνο τους. Προσπαθούμε να τους ενθαρρύνουμε με διάφορες πρωτοβουλίες, να τους δώσουμε κίνητρα γιατί έτσι το καλό είναι διπλό: και για τον ίδιο τον κρατούμενο και για μας γιατί «επενδύουμε» στην ασφάλεια όλων».

Η φυλακη Αλικαρνασσού πάντως  προτιμάται από αρκετούς κρατούμενους γιατί διαθέτει πλεονεκτήματα που δεν έχουν άλλες. Ναι μεν το κτίριο είναι παμπάλαιο, διαθέτει όμως έναν τεράστιο εξωτερικό χώρο όπου οι κρατούμενοι προαυλίζονται, φυτεύουν τις τομάτες τους, ταίζουν τα περιστέρια τους, παίζουν ποδόσφαιρο και το μάτι τους «χορταίνει» ουρανό.

«Μάχη» για την αριθμητική ισορροπία ελλήνων και αλλοδαπών

Σήμερα, οι κρατούμενοι στις φυλακές Αλικαρνασσού κυμαίνονται από 300 έως 320, ανάλογα με τις μεταγωγές που χρειάζονται να γίνουν για το Εφετείο. Η ισορροπία ανάμεσα σε Έλληνες και αλλοδαπούς είναι πλέον μοιρασμένη και αυτό με πολλές προσπάθειες της διεύθυνσης και του προσωπικού ώστε να μην  υπάρξει ανατροπή που μπορεί να οδηγήσει σε άλλες καταστάσεις. Στα «συν» της φυλακής συγκαταλέγεται πλέον και το γεγονός ότι η Αλικαρνασσός δεν έχει Αλβανούς κρατούμενους. Την θέση τους ωστόσο έχουν πάρει άραβες και αφρικανοί. Περίεργες φυλές, με  δικούς τους κώδικες επικοινωνίας και αντεκδίκησης. Στις μεταξύ τους διαμάχες, ακόμα και συμπλοκές, οι σωφρονιστικοί παρεμβαίνουν για την εκτόνωση της έντασης, όμως στα «ενδότερα» τους δεν παρεισφρύουν. Τους εκπροσωπούν συνήθως ομόφυλοι τους που γνωρίζουν καλά ελληνικά.

Οι «πλούσιοι» κρατούμενοι και οι ...απένταροι

Κατά τ’ άλλα, η φυλακή δεν μένει ανεπηρέαστη από την οικονομική κρίση με τους απένταρους κρατούμενους-που είναι αρκετοί- να κάνουν πολλές φορές θελήματα για λογαριασμό των «οικονομικά ισχυρών» προκειμένου  να εξασφαλίσουν τα τσιγάρα τους, το φαγητό τους, είδη υγιεινής. Θα τους καθαρίσουν τα κελιά τους, θα τους πλύνουν τα ρούχα και θα κάνουν ουσιαστικά τα «δουλικά» τους .
Χωρίς  φράγκα η φυλακή είναι ακόμα πιο δύσκολη και αυτό πλέον το γνωρίζουν καλά άπαντες. Εκείνος που εχει χρήματα, θα σηκωθεί το πρωί θα πιει τον καφέ του με την ησυχία του, θα καπνίσει τα τσιγάρα του, θα αθληθεί, θα παραγγείλει από την καντίνα ό,τι επιθυμήσει να φάει, θα διαβάσει την εφημερίδα του, θα αράξει χαλαρός στο καθαρό κελί  και   θα μιλήσει με την ησυχία του στο καρτοτηλέφωνο...

Ο απένταρος, θα μαζεύει τις γόπες να τις καπνίσει, θα ζητιανεύει για κανένα ρούχο ή παπούτσι ή για μία τηλεκάρτα και θα υποχρεωθεί να κάνει τον χαμάλη...
Υπάρχουν όμως και άφραγκοι, οι οποίοι  τυγχάνουν μεγάλου σεβασμού μέσα στην φυλακή. Και αυτοί είναι εκείνοι που έχουν κερδίσει τα «διαπιστευτήρια»  τους λόγω της μακράς θητείας τους πίσω από τα σίδερα. Κάποιες φορες ο λόγος τους υπερισχύει ακόμα και εκείνων που έχουν χρήμα.

Παρά τους ελέγχους, βρίσκουν ακόμα κινητά

Ως προς το θέμα των ελέγχων και των καθημερινών ερευνών, ο πρόεδρος του σωματείου, επικαλείται την πάγια οδηγία του αρχιφύλακα τους: έρευνα, έρευνα, έρευνα.
Παρά τα αυστηρά μέτρα ασφαλείας-σε ελέγχους υποβάλλονται ακόμα και οι σωφρονιστικοί πριν από κάθε βάρδια, οι οποίοι είναι υποχρεωμένοι να περάσουν από τις ακτίνες x-ray και να αφήσουν τα κινητά τους στο θυρωρείο, στους καθημερινούς ελέγχους που διενεργούν εντοπίζουν ακόμα κινητά τηλέφωνα, αυτοσχέδια μαχαίρια, δόσεις με ναρκωτικά.

«Μα τελικά πώς περνούν όλα αυτά μέσα, παρά τα αυστηρά μέτρα ασφαλείας;» ρωτάμε τον πρόεδρο.
Κατά τον ίδιο, οι τρόποι είναι συγκεκριμένοι. Ο ένας είναι η ρίψη εντός του αύλειου χώρου της φυλακής, ο άλλος είναι να μεταφερθούν από τον ίδιο τον κρατούμενο (έχει συμβεί να βρουν οι σωφρονιστικοί κινητό στον πρωκτό κρατουμένου) είτε από κάποιον επισκέπτη της φυλακής είτε ακόμα και μέσω κάποιου διεφθαρμένου υπαλλήλου.
«Το κινητό τηλέφωνο φαίνεται το πιο αθώο, όμως είναι το πιο ύπουλο  καθώς με την χρήση του οι κρατούμενοι μπορούν να σχεδιάσουν και να καθοδηγήσουν για τα πιο επικίνδυνα πράγματα» σημειώνει, τονίζοντας ότι ως σωματείο και ως αντιπρόεδρος στην Ομοσπονδία επιμένουν να υπάρξει θεσμικό πλαίσιο για τον έλεγχο καταρχήν των σωφρονιστικών υπαλλήλων, κάτι που εφαρμόζεται στην Αλικαρνασσό με αυστηρότητα μετά την περίπτωση της επ’ αυτοφώρου σύλληψης σωφρονιστικού, ο οποίος αποπειράθηκε να περάσει στην φυλακή μεγάλη ποσότητα ναρκωτικών και συσκευές κινητών.

Επιβεβλημένη η λειτουργία πειθαρχικής φυλακής

Αυτό που οι συνδικαλιστές διεκδικούν έντονα και προς κάθε κατεύθυνση είναι να αλλάξει πλέον ο τύπος των καταστημάτων, ανάγκη που επιβάλλεται εκ των πραγμάτων καθώς ο χάρτης της εγκληματικότητας είναι πλέον διαφορετικός  και το υπάρχον σύστημα παροχημένο.

Ζητούν την λειτουργία τουλάχιστον μίας πειθαρχικής φυλακής στην Ελλάδα στην οποία θα κρατούνται αποκλειστικά οι πιο επικίνδυνοι κρατούμενοι, εκείνοι που επιδεικνύουν βίαιη συμπεριφορά και μετά τον εγκλεισμό τους, είναι υπότροποι και έχουν διαπράξει σοβαρά πειθαρχικά όπως είναι οι αποδράσεις. «Σε μία πειθαρχική φυλακή, ο εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας είναι εντελώς διαφορετικός. Διαφορετική είναι και η φύλαξη. Καταρχήν είναι ηλεκτρονική, ο κρατούμενος είναι απόλυτα απομονωμένος και εκεί νιώθει ότι ελέγχεται πραγματικά. Δεν το ζητάμε εκδικητικά, αλλά είναι η λύση για να σταματήσει η βία» δηλώνει.

Αν λειτουργήσει μία πειθαρχική φυλακή, τότε αναπόφευκτα, όπως εξηγεί, σκληροί κακοποιοί που είναι διάσπαρτοι σήμερα σε διάφορες φυλακές της χώρας, θα είναι σε μία και θα είναι ελεγχόμενοι.
Στον αντίποδα, «οραματίζονται» τις φυλακές Αλικαρνασσού ως ένα σωφρονιστικό κατάστημα εργασιοθεραπείας. Οι προτάσεις τους μπορεί να φαίνονται ριζοσπαστικές έως και αιρετικές για το συντηρητικό αλλά υπό διάλυση σύστημα, ομως οι συνδικαλιστές της Αλικαρνασσού χρόνια τώρα παλεύουν για να τις προωθήσουν. Η φυλακή «κολέγιο» δεν θα γίνει, αλλά τουλάχιστον η πλειονότητα των κρατουμένων θα έχει κίνητρα τόσο σε σχέση με τον χρόνο αποφυλάκισης τους όσο και με το χρόνο που καλούνται να περάσουν πίσω από τα κάγκελα. Όπως λέει ο κ. Φιλιππάκης, «αυτό που απεχθάνομαι περισσότερο είναι η αδράνεια».

Όταν κρατούμενοι κατασκευάζουν, δημιουργούν και σπουδάζουν...

Είναι γνωστό ότι κρατούμενοι των φυλακών Αλικαρνασσού απασχολούνται δημιουργικά στα εργαστήρια της φυλακής, συμμετέχουν σε εκθέσεις, έχουν εκδώσει βιβλίο με στίχους και μαντινάδες, έχουν εκθέσει έργα ζωγραφικής, έχουν «αναγεννήσει» την βιβλιοθήκη της που πλέον έχει γίνει αξιοζήλευτη, είναι σπουδαστές του ΤΕΙ και μαθητές του σχολείου δεύτερης ευκαιρίας. Υπάρχει και αυτή η εκδοχή των κρατουμένων που ευτυχώς «σπάσει» την μίζερη και μαύρη εικόνα της φυλακής και της καθημερινότητας τους.

http://www.cretalive.gr/crete/view/oi-fules-ths...fulakhs-alikarnassou/74367