Στην πολιτεία της Τζόρτζια

ΗΠΑ: Αναβλήθηκε εκτέλεση καταδίκου λόγω κακοκαιρίας!

Iσως προκαλούσε προβλήματα στο «χρονοδιάγραμμα» της διαδικασίας - Η 46χρονη Κέλι Γκισεντέινερ δολοφόνησε μαζί με τον εραστή της τον σύζυγό της και καταδικάστηκε σε θάνατο – Είναι η πρώτη γυναίκα  τα τελευταία 70 χρόνια που θα εκτελεστεί στην Τζόρτζια 

Το χιόνι της έσωσε- τουλάχιστον προσωρινά - τη ζωή. H μοναδική γυναίκα που έχει καταδικαστεί σε θάνατο στην Τζόρτζια πήρε λίγες ημέρες παράταση ζωής εξαιτίας των δυσμενών καιρικών συνθηκών.
Η εκτέλεση της Κέλι Γκισεντέινερ  είχε προγραμματιστεί για το βράδυ της Τετάρτης, αλλά επειδή το χιόνι ίσως να προκαλούσε προβλήματα στο "χρονοδιάγραμμα" της διαδικασίας , τελικά αναβλήθηκε για την επόμενη εβδομάδα. Λίγες ώρες νωρίτερα, το αρμόδιο όργανο είχε απορρίψει το τελευταίο αίτημα της καταδίκου για χάρη.
Η 46χρονη Κέλι είχε καταδικαστεί σε θάνατο όταν κρίθηκε ένοχη για τη δολοφονία του συζύγου της το 1997. Δολοφόνησε τον σύζυγό της μαζί με τον εραστή της , ο οποίος έχει καταδικαστεί σε ισόβια, γράφει η εφημερίδα "Independent".
Πρόκειται για την μοναδική γυναίκα στην πολιτεία της Τζόρτζια που αναμένει εκτέλεση και η πρώτη που θα εκτελεστεί τα τελευταία 70 χρόνια. 



Επίσης, η Γκισεντέινερ  έγινε και η πρώτη στην ιστορία της αμερικανικής πολιτείας που της απονεμήθηκε... προσωρινή χάρη εξαιτίας του άσχημου καιρού. Σύμφωνα με τα όσα ανέφερε σε ανακοίνωσή της η εκπρόσωπος της αρμόδιας αρχής, η ισχυρή χιονόπτωση που προβλεπόταν για διάφορες περιοχές της Τζόρτζια , θα είχε ως αποτέλεσμα τον αποκλεισμό δρόμων προκαλώντας "προβλήματα στο χρονοδιάγραμμα της εκτέλεσης".

Η νέα ημερομηνία που ορίστηκε για την εκτέλεση της Γκισεντέινερ είναι η Δευτέρα. Στα αρχεία των σωφρονιστικών υπηρεσιών της πολιτείας, πάντως, δεν έχει καταχωρηθεί άλλη αναβολή εκτέλεσης για τέτοιο λόγο.

Η Γκισεντέινερ έχει ήδη επιλέξει το τελευταίο της γεύμα. Δύο μπέργκερ με τυρί, δύο μεγάλες μερίδες πατάτες, ποπκόρν, σαλάτα με ντομάτα, καρότα και αυγά.
http://www.protothema.gr/world/article/455208/ipa-anavlithike-ektelesi-katadikou-logohioniou-/ 

Εναντι 506 το 2013

Βενεζουέλα: 309 βίαιοι θάνατοι στις φυλακές της χώρας το 2014

«Αυτή η μείωση εξηγείται μόνο επειδή βάσει του νέου καθεστώτος στα σωφρονιστικά ιδρύματα της χώρας οι κρατούμενοι παραμένουν έγκλειστοι στα κελιά τους σχεδόν όλη την ημέρα», λέει αξιωματούχος

Τριακόσιοι εννέα κρατούμενοι έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια περιστατικών βίας που σημειώθηκαν σε φυλακές το 2014 στη Βενεζουέλα, μια από τις πιο επικίνδυνες χώρες του κόσμου, έναντι 506 το 2013, ανέφερε το Παρατηρητήριο των Φυλακών της Βενεζουέλας (OVP) στην ετήσια του έκθεση.
Όμως «αυτή η μείωση εξηγείται μόνο επειδή βάσει του νέου καθεστώτος στα σωφρονιστικά ιδρύματα της χώρας οι κρατούμενοι παραμένουν έγκλειστοι στα κελιά τους σχεδόν όλη την ημέρα» σχολίασε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Ουμπέρτο Τρέχο γενικός διευθυντής της μη κυβερνητικής οργάνωσης, του μοναδικού φορέα που συντάσσει την ετήσια έκθεση σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί στις φυλακές της Βενεζουέλας.
«Αυτό που είναι απαραίτητο, είναι ένας μεγαλύτερος αριθμός σωφρονιστικών υπαλλήλων και δραστηριοτήτων ελεύθερου χρόνου και εργασιών για τους κρατούμενους» συνέχισε ο ίδιος.
Η έκθεση υπογραμμίζει φέτος την περίπτωση των φυλακών της Ουριμπάνα, στο κρατίδιο Λάρα (βόρεια), όπου περίπου 50 κρατούμενοι έχασαν την ζωή τους το Νοέμβριο έπειτα από μία μαζική δηλητηρίαση από κάποιο φαρμακευτικό σκεύασμα.
Σύμφωνα με την OVP, από το 1999, την χρονιά που ανέλαβε καθήκοντα ο αποθανών Ούγκο Τσάβες και την έγκριση ενός νέου Συντάγματος που αναγνώριζε για πρώτη φορά τα δικαιώματα των κρατουμένων, 6.572 βίαιοι θάνατοι καταγράφθηκαν στα κέντρα κράτησης της χώρας.
Ο υπερπληθυσμός στις φυλακές ανήλθε σε ένα «κρίσιμο» σημείο φθάνοντας στο 170%, επιβεβαίωσε η μη κυβερνητική οργάνωση, που καταμέτρησε 51.256 κρατουμένους για 32.256 θέσεις.
Αυτός ο υπερπληθυσμός οφείλεται στη «βραδύτητα των διαδικασιών, στις μεταρρυθμίσεις του ποινικού κώδικα, στη έλλειψη νέων φυλακών και στην σχεδόν αποκλειστική προσφυγή στο μέτρο της κράτησης ως τιμωρίας».
http://www.protothema.gr/world/article/454710/venezouela-309-viaioi-thanatoi-stis-fulakes-tis-horas-to-2014/ 

«Φιλοξενούμενοι» 60 αλλοδαποί στις φυλακές Αγίου Στεφάνου παρ΄ ότι έχουν εκτίσει την ποινή τους

«Εκτός από τραυματίες έχουμε ήδη αρχίσει να μετράμε και νεκρούς. Και αυτή είναι μόνο η αρχή…». Αυτό τονίζει στην «Π» ο πρόεδρος των Σωφρονιστικών Υπαλλήλων των φυλακών του Αγίου Στεφάνου, Κωνσταντίνος Παπούλιας, που παρέστη χθες στην κηδεία του άτυχου συναδέλφου του των φυλακών Δομοκού Μάκη Γκαλιμάνη. Στις 25 Μαρτίου 2015 είχε χάσει τη ζωή του στις φυλακές Μαλανδρίνου ο 46χρονος υπαρχιφύλακας Γιώργος Τσιρώνης...

Η ανησυχία όμως των σωφρονιστικών υπαλλήλων της Πάτρας είναι έντονη, μετά την επίθεση που δέχτηκε 42χρονος συνάδελφός τους από έναν απελπισμένο και έξαλλο 33χρονο, υπήκοο Ρουάντα, που παρ' ότι έχει εκτίσει την ποινή του, παραμένει κρατούμενος στις φυλακές του Αγίου Στεφάνου ως «φιλοξενούμενος».

Το ότι ο υπάλληλος γλύτωσε τα χειρότερα, ήταν καθαρά ζήτημα ψύχραιμων χειρισμών του. Η «Π» είχε περιγράψει προ δύο εβδομάδων την κατάσταση χάους που επικρατεί στις φυλακές Αγίου Στεφάνου. Συνολικά 60 αλλοδαποί παραμένουν κρατούμενοι στη φυλακή, παρ' ότι έχουν εκτίσει την ποινή τους, γιατί δεν είναι δυνατή η απέλασή τους. Ο λόγος είναι ότι προέρχονται από εμπόλεμενες περιοχές, όπου είναι αδύνατη η απέλαση.

Ο κρατούμενος, υπήκοος Ρουάντα, κτύπησε με μπουνιές τον σωφρονιστικό, όταν του ζήτησε να τον ακολουθήσει για να τον πάει στον εισαγγελέα των φυλακών. Ο άτυχος υπάλληλος προσπάθησε στη συνέχεια να οδηγήσει τον κρατούμενο σε ένα κελί με άλλα 8 άτομα...

Οι κρατούμενοι αντέδρασαν γιατί το κελί μετά βίας χωρούσε τους 5 και δεν υπήρχε ελεύθερος χώρος. Γλύτωσε όταν τις φωνές του τις άκουσαν και άλλοι συνάδελφοί του, ενώ προσπάθησε να μην δεχτεί κτυπήματα στο κεφάλι.

«Ζητάμε από την Πολιτεία να μας προστατεύει. Μέχρι στιγμής προσπαθούσαμε να προστατεύουμε τους κρατούμενους από τις συμπλοκές. Φανταστείτε ότι τέτοιες επιθέσεις είναι καθημερινές. Ο κλάδος μετράει ήδη δύο νεκρούς. Φανταστείτε ότι είμαστε ακόμη στην αρχή. Ο λόγος που μας επιτίθενται είναι γιατί μας θεωρούν ως εκπροσώπους του κράτους μέσα στη φυλακή» εξηγεί ο κ. Παπούλιας.

Εξυπακούεται ότι μερίδα δικαίου αναλογεί και στους μετανάστες που κρατούνται υπό αυτές τις συνθήκες, έκθετοι για γραφειοκρατικό παράπτωμα και όχι για αξιόποινο αδίκημα.

«Προσπαθούμε να βρούμε τρόπους για να αποφυλακιστούν. Η αιτία της συμπεριφοράς του δεν ήταν επειδή παραμένει μόνο "φιλοξενούμενος". Οφείλεται και στο γεγονός ότι στην φυλακή υπάρχει υπερπληθυσμός» σημειώνει ο κ. Παπούλιας.

Για το ζήτημα υπήρξε και παρέμβαση από την πλευρά του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών. Τις φυλακές επισκέφθηκαν ο α' αντιπρόεδρος του Συλλόγου Τάκης Παπαδόπουλος και το μέλος του ΔΣ Παναγιώτης Μεταξάς. Οι περισσότεροι από τους κρατούμενους παραμένουν στη φυλακή επειδή το δικαστήριο στην απόφασή του έχει ζητήσει την απέλασή τους. Εάν το δικαστήριο αποφασίσει να μην απελαθούν, τότε δίνεται η δυνατότητα αποφυλάκισής τους.

http://www.pelop.gr/?page=article&srv=9&DocID=218983

Φυλακές ανηλίκων

Καθημερινές ιστορίες από το κέντρο κράτησης νέων Αυλώνα και από ένα σωφρονιστικό σύστημα που αναπαράγει παραβατικές συμπεριφορές 

Περπατούσε πάνω κάτω στο προαύλιο, με τα χέρια στις τσέπες και με σταθερό ρυθμό, από τον ένα τοίχο μέχρι κολλητά στον άλλο, γύρω στα 30 μέτρα απόσταση. Πήγαινε με το κεφάλι κάτω, ούτε κι έδωσε σημασία ότι κάποιος τον κοιτούσε. Βρίσκεται στις φυλακές νέων Αυλώνα από τα 17 του. Τώρα είναι 22. Η ποινή του ισόβια συν 12 χρόνια κάθειρξη για ανθρωποκτονία.
Πρώτος ο αναμάρτητος. Ο Μπαμπί είναι από το Αφγανιστάν, αλλά στη φυλακή του το έχουνε γυρίσει στο ελληνικό και τον φωνάζουνε Μπάμπη. Του πρότεινα τσιγάρο αλλά δεν κάπνιζε και μετά μου είπε την ιστορία του. Η εκδοχή του είναι ότι το αφεντικό του δεν τον πλήρωσε, του είπε ότι του έστειλε τα λεφτά με κούριερ και ότι χάθηκαν στο δρόμο, μετά δούλεψε ξανά γι’ αυτόν και πάλι δεν τον πλήρωσε, μετά έκανε καταγγελία στην αστυνομία χωρίς να βρει άκρη και μετά τον σκότωσε. Ο δάσκαλός του στο δημοτικό της φυλακής λέει ότι φαντάσου να έρθεις παιδί με τα πόδια από το Αφγανιστάν για να βρεις μια δουλειά και να σε κοροϊδεύουν και να μην μπορείς να βρεις πουθενά το δίκιο σου – μπορεί και να σου τη δώσει. Ο Μπαμπί ξέρει καλά ελληνικά και λέει ότι την πρώτη μέρα στη φυλακή έλιωσε, αισθανόταν ότι εδώ τελειώνει η ζωή του. Μετά συνήθισε. «Έχω συνηθίσει τόσο, που ό,τι και να ονειρευτώ θα έχει να κάνει με τη φυλακή».
Έκανε ψόφο εκείνη τη μέρα και στεκόμουν έξω από το Ειδικό Κέντρο Κράτησης Νέων Αυλώνα (ΕΚΚΝΑ), πενήντα λεπτά δρόμος από τον Σταθμό Λαρίσης με το τρένο που πάει Χαλκίδα. Ένας μαντρότοιχος πάνω από τρία μέτρα και στην κορυφή ένα χοντρό ρολό συρματόπλεγμα. Μέχρι το 1997 οι ανήλικοι κρατούνταν στον Κορυδαλλό. Μετά μεταφέρθηκαν στον Αυλώνα και τον Βόλο. Εδώ και 3-4 μήνες όσοι δεν είχαν συμπληρώσει τα 18 τους μεταφέρθηκαν στην Κόρινθο, ύστερα από αίτημα του Συνηγόρου του Πολίτη. Στις φυλακές νέων Αυλώνα και Βόλου έμειναν όσοι είναι 18 με 21. Μπορεί κανείς να μείνει παραπάνω στον Αυλώνα αν θέλει να τελειώσει το λύκειο, γιατί λύκειο δεν υπάρχει αλλού. Μέτρησα 13 μεγάλες σιδερένιες πόρτες μέχρι το γραφείο του Πέτρου Δαμιανού, διευθυντή του Γυμνασίου-Λυκείου του ΕΚΚΝΑ από το 2000, που πρόσφατα με την απεργία πείνας του Νίκου Ρωμανού είχε πει να τον αφήσουν να πηγαίνει στη σχολή που πέρασε και ο ίδιος δεσμευόταν να τον συνοδεύει από και προς αυτήν. Στο μεταξύ, είχα περάσει από σωματικό έλεγχο και μου είχαν κρατήσει το κινητό στην είσοδο.


Μην κάνεις ποτέ πίσω. «Εδώ πρέπει να είσαι μέσα σε όλα. Άμα κάνεις πίσω μια φορά σου παίρνουν τον αέρα. Θα δούνε ότι κώλωσες και μετά θα έρθει κι άλλος και μετά κι άλλος και δεν μπορεί να βγει έτσι η φυλακή». Ο Στέλιος είναι 20 χρόνων, Έλληνας, βρίσκεται στον Αυλώνα σχεδόν ένα χρόνο κι έχει ποινή 12 χρόνια για κλοπή τσάντας από μια γυναίκα σε τράπεζα. Θα κάνει, λέει, μεγάλο γλέντι την ημέρα που θα βγει. Ο Άρης, 21 χρόνων, γεννημένος στην Αλβανία αλλά στην Ελλάδα από 4 μηνών, λέει ότι «το χειρότερο είναι όταν πρωτομπαίνεις στον Αυλώνα, γιατί από πριν έχεις ακούσει ότι είναι η χειρότερη φυλακή. Δεν είναι σαν τις άλλες φυλακές με τους μεγάλους που είναι πιο ήρεμοι, εδώ γίνονται τσαμπουκάδες πολλοί, είναι και τα νεύρα τεντωμένα. Θα σου πει ο άλλος τι έγινε, τι κοιτάς, κι αμέσως αρχίζει η φασαρία. Είναι κάποιοι που το παίζουν μάγκες, αλλά εγώ λέω ότι από τότε που βγήκε το σιδερικό οι μαγκιές τελειώσανε. Όσοι τσακώνονται και το έχουν εύκολο να βγάλουν ένα κατσαβίδι να χτυπήσουν τον άλλο, είναι σαν να μη σέβονται τη ζωή τους. Εγώ δεν θέλω τέτοια, έχω μάνα, πατέρα, αδέρφια, έχω ανθρώπους που με περιμένουν να γυρίσω». Ο Άρης είναι στη φυλακή ήδη 10 μήνες για κλοπές κινητών που λέει πως δεν έκανε.
Ένας μακρόστενος διάδρομος γύρω στα 20 μέτρα μήκος και 6-7 πλάτος, γύρω-γύρω κελιά των τεσσάρων ατόμων και κάνα δυο πιτσιρικάδες σφουγγάριζαν. Δεν ξέρω ποια από τις 4 ακτίνες ήταν, όπου ζουν ξεχωριστά οι κρατούμενοι με εθνοτικά κριτήρια. Οι Αλβανοί είναι μόνοι τους, οι Πακιστανοί και οι Αφγανοί σε δική τους ακτίνα, οι Ρομά συνήθως με Άραβες και οι Έλληνες μόνοι τους. Επισκεπτήριο έχει κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή. Τα κελιά ανοίγουν στις 7.30 το πρωί και κλείνουν στις 11.30 για τη διανομή του μεσημεριανού. Μετά ανοίγουν ξανά και κλείνουν οριστικά για βράδυ με τη δύση του ηλίου. Τα κελιά είναι 4, 5 και 6 ατόμων και, όσο είναι ανοιχτά, οι κρατούμενοι μπορούν να κάνουν βόλτα στο προαύλιο της ακτίνας τους και στο διάδρομο έξω από τα κελιά. Ή να πάνε στο σχολείο, δημοτικό, γυμνάσιο και λύκειο. Κάθε μέρα στο σχολείο πιάνει για «μεροκάματο». Δηλαδή, σε μία ημέρα βγάζεις δύο ημέρες ποινής. Μεροκάματα γίνονται, επίσης, στον καθαρισμό και στο μαγειρείο. Κάποιοι προτιμούν τον καθαρισμό και τα μαγειρεία γιατί το σχολείο δεν είναι 365 ημέρες και χάνουν μεροκάματα.
Φυλακή και κοινωνία. Τα κινητά στη φυλακή απαγορεύονται. Και τα laptop. Αλλά κάποια παιδιά λένε ότι λεφτά να υπάρχουν και βρίσκεις απ’ όλα. Και ναρκωτικά και κινητά. «Αλλά το κινητό που στην κοινωνία το παίρνεις 20 ευρώ, εδώ θα το πληρώσεις μέχρι και χίλια». Οι μέρες στη φυλακή είναι ίδιες. Αλλάζουν μόνο αν υπάρχει επισκεπτήριο. Και στο σχολείο. «Τα παιδιά τα δικά μας είναι αυτά που ήδη το σχολείο τα είχε αποβάλει» λέει ο Πέτρος Δαμιανός, κρατώντας μια χαρακτηριστική καρτέλα κρατουμένου: πριν τη φυλακή, τον είχαν ήδη διώξει από τέσσερα σχολεία. «Αυτά τα παιδιά που είχαν μισήσει το σχολείο, εμείς πρέπει να τα κάνουμε να το αγαπήσουν».


Οι περισσότεροι κρατούμενοι-μαθητές θέλουν να πηγαίνουν στο σχολείο όχι μόνο για τα μεροκάματα αλλά και γιατί περνάει η μέρα, σπάει στα δύο. Τις υπόλοιπες ώρες δεν μπορούν να κάνουν και πολλά. Περπάτημα στο προαύλιο πάνω κάτω, τηλεόραση, χαρτιά, κουβέντα, γυμναστική. Εκτός από τα κλασικά μαθήματα, γίνονται και προαιρετικά μαθήματα φωτογραφίας, ηλεκτρονικών υπολογιστών, ζωγραφικής, κατασκευής σαπουνιών, χορός, πηλός, μουσική, πολλά πράγματα. Κάθε Τετάρτη επισκέπτεται τη φυλακή και ένα λύκειο από κάποιο σημείο της Ελλάδας. Και οι μαθητές κάθονται όλοι στην ίδια τάξη και μιλάει ο καθένας για το δικό του σχολείο. Ο Π. Δαμιανός, ο οποίος είναι μαθηματικός και ήδη από το 1994 εθελοντής εκπαιδευτικός στο «σωφρονιστικό» σύστημα, λέει ότι στη φυλακή άλλες περίοδοι είναι ήπιες και άλλες έκρυθμες. Ότι «εδώ μέσα βρίσκονται τα παιδιά που δεν προλάβαμε. Όταν η οικογένεια αδυνατεί, η ευθύνη πέφτει στην πολιτεία και την κοινωνία, σε όλους μας, που δεν φτιάξαμε τις δομές για να υποστηρίξουμε αυτές τις οικογένειες». Προσθέτει ότι η παραβατικότητα δεν είναι κληρονομική αλλά ευνοείται από τις συνθήκες στις οποίες μεγαλώνει ένα παιδί και ότι ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα είναι τα ναρκωτικά.
Κλοπές, ναρκωτικά, σωματικές βλάβες. Ο Χρήστος Παπακώστας από τον Σεπτέμβριο είναι ο δικαστής ανηλίκων στο Μονομελές και το Τριμελές Αθήνας με τριετή θητεία. Λέει ότι πρώτος στόχος είναι τα αναμορφωτικά και τα θεραπευτικά μέτρα και όχι η φυλάκιση. «Η πλειοψηφία των υποθέσεων αφορά κλοπές, ναρκωτικά, απλές ληστείες, σωματικές βλάβες και παραβάσεις του ΚΟΚ. Στα κορίτσια, φαίνεται πως έχουν γίνει “μόδα” οι κλοπές από καταστήματα ρούχων. Η πιο ελαφριά ποινή είναι η επίπληξη, που αφορά σε παραβάσεις του ΚΟΚ. Όταν πρόκειται για ναρκωτικά, πραγματικά ρίχνουμε το βάρος μας στα θεραπευτικά μέτρα γιατί δεν μπορώ να πιστέψω ότι ένα παιδί είναι μεγαλέμπορος. Μπορεί, επίσης, να επιβληθεί κοινωφελής εργασία, αποζημίωση του θύματος, ανάθεση της επιμέλειας σε επιμελητή ανηλίκων για ένα-δύο χρόνια. Θέλουμε να δουλεύουμε στο θέμα της επανόρθωσης και να αποφύγουμε τον εγκλεισμό, προτιμώντας τα αναμορφωτικά και θεραπευτικά μέτρα». Πάντως, την περίοδο ’13-’14 επιβλήθηκαν περίπου 50 ποινές φυλάκισης μόνο από το Μονομελές και Τριμελές Αθήνας.
Τον ρωτάω για την πιο δύσκολη υπόθεσή του από τον Σεπτέμβριο που ανέλαβε καθήκοντα. «Ήταν μια μαθήτρια η οποία δεν είχε κλείσει τα 14 και γνώρισε μέσα από social media έναν 14χρονο. Η κοπέλα άρχισε να χάνεται από το σπίτι. Ο νεαρός την είχε βιντεοσκοπήσει και την εκβίαζε ότι θα ανέβαζε το υλικό αυτό στο Ίντερνετ. Την εξανάγκασε σε σεξουαλική συνεύρεση με φίλους του και στο τέλος έφτασαν στο σημείο να την εκδίδουν κανονικά. Τότε ήταν που η κοπέλα μίλησε στην οικογένειά της και η υπόθεση έφτασε στη δικαιοσύνη. Σε έναν 15χρονο επιβλήθηκε 5ετής φυλάκιση. Για τον 14χρονο, που ήταν ο βασικός κατηγορούμενος, αλλά δεν προβλέπεται ποινή φυλάκισης αν κάποιος δεν έχει κλείσει τα 15, επιβλήθηκε τοποθέτηση σε ίδρυμα αγωγής αλλά εξαφανίστηκε».
Όπως και στις φυλακές των μεγάλων έτσι και στων νέων, σχεδόν οι μισοί κρατούμενοι έχουν να κάνουν με ναρκωτικά. Είτε με καθ’ αυτές τις ουσίες είτε με παραβατικότητα που σχετίζεται με αυτές. Μέσα στον Αυλώνα, όπως και έναν όροφο πάνω από το δικαστήριο ανηλίκων στην οδό Λουκάρεως, λειτουργεί ο Συμβουλευτικός Σταθμός Εφήβων του ΚΕΘΕΑ Στροφή, με προγράμματα εντός και εκτός φυλακής. Υπεύθυνος του Σταθμού είναι ο ψυχολόγος, Δημήτρης Τσίκνας. «Σκοπός μας είναι να τους βοηθήσουμε να αρχίσουν να σκέφτονται διαφορετικά, να τους μάθουμε ότι υπάρχουν κανόνες και όρια. Στην ομάδα απαγορεύεται η βία. Ό,τι λέμε μεταξύ μας είναι απόρρητο, δεν ακούγεται μετά στη φυλακή. Επίσης, θέλουμε παρουσία. Αν λείψει κάποιος αδικαιολόγητα δυο φορές το μήνα θα ξαναγυρίσει από την αρχή. Βασικός στόχος είναι να τους βοηθήσουμε να μπορέσουν να στήσουν τη ζωή τους και όταν βγουν να μη γυρίσουν ξανά στα ναρκωτικά». Το ΚΕΘΕΑ Στροφή συναντά και τις οικογένειες των κρατουμένων. Επίσης, νέους που δεν βρίσκονται στη φυλακή και στους οποίους έχει επιβληθεί να παρακολουθήσουν θεραπευτικό πρόγραμμα. Σε κάθε περίπτωση, ένα δικαστήριο αντιμετωπίζει με μεγαλύτερη επιείκεια κάποιον που παρακολουθεί ένα πρόγραμμα. Ο πιο μικρός που συνάντησε ο Δ. Τσίκνας ήταν 15 χρόνων.

Λουκέτο στις φυλακές ανηλίκων. Ο νέος υπουργός Δικαιοσύνης, Νίκος Παρασκευόπουλος, στις πρώτες του τοποθετήσεις είπε ότι θα καταργηθούν, σχεδόν, οι φυλακές ανηλίκων: «Θα υπάρξει ρύθμιση με βάση την οποία ο εγκλεισμός σε κατάστημα κράτησης για ανηλίκους κάτω των 18 ετών θα προβλέπεται μόνο για τέλεση εγκλημάτων που απειλούνται με ισόβια κάθειρξη. Ευελπιστώ ότι μετά από αυτή τη ρύθμιση οι φυλακές ανηλίκων δεν θα έχουν καθόλου πελατεία». Ο Ν. Παρασκευόπουλος λέει ότι πιθανότατα η ρύθμιση αυτή θα εντάσσεται στο πρώτο νομοθέτημα του υπουργείου, που σχεδιάζει την υποστήριξη και τους τρόπους επανένταξης των παιδιών που θα αποφυλακιστούν, ιδιαίτερα αυτών που δεν έχουν υποστηρικτικό περιβάλλον.
Μελέτες έχουν δείξει ότι όποιος ανήλικος μπει στη φυλακή το πιθανότερο είναι να ξαναγυρίσει σε αυτήν. «Ο ανήλικος παραβάτης διά μέσω του εγκλεισμού του μετατρέπεται σε ενήλικο εγκληματία» λέει η εγκληματολόγος - πανεπιστημιακός Αφροδίτη Κουκουτσάκη. Προσθέτει ότι «στη μεγάλη τους πλειοψηφία οι έγκλειστοι προέρχονται από κοινωνικά περιθωριοποιημένα στρώματα, δηλαδή στρώματα έξω από τους θεσμούς της εκπαίδευσης και της αγοράς εργασίας. Και ο εγκλεισμός τους όχι απλώς δεν θα τους επανακοινωνικοποιήσει, αλλά θα επικυρώσει θεσμικά και θα διαιωνίσει αυτό τον αποκλεισμό. Ειδικά στις μικρές ηλικίες ο εγκλεισμός είναι το πιο αποτελεσματικό “μέτρο” για την οριστική κοινωνική περιθωριοποίηση». Ο Νίκος Αρμένης, διευθυντής του δημοτικού στον Αυλώνα, λέει ότι οι περισσότεροι μαθητές είναι αναλφάβητοι αλλά και ότι μόλις το 10% των μαθητών που παρακολουθούν το σχολείο θα επανέλθουν σε παραβατική συμπεριφορά, ενώ ζητά να γίνουν κάθετες δομές με όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης σε όλες τις φυλακές.
Τα ανήλικα αγόρια που κρατούνταν σε Αυλώνα και Βόλο μεταφέρθηκαν στην Κόρινθο για να μην είναι στον ίδιο χώρο με ενήλικες. Δεν συνέβη το ίδιο με τα ανήλικα κορίτσια, τα οποία κρατούνται στις γυναικείες φυλακές της Θήβας και όπως λέει η Ιωάννα Διαλεισμά, μέλος της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, όχι μόνο δεν έχουν ξεχωριστή ακτίνα αλλά κρατούνται μαζί με ανήλικες γυναίκες, τις μωρομάνες. «Τα κορίτσια αυτά, δηλαδή, υφίστανται μια διπλή αδικία» σημειώνει η Ιωάννα.
Ο Χρήστος είναι ένας γεροδεμένος τύπος 23 χρόνων. Είναι κρατούμενος στον Αυλώνα και στο διάλειμμα του σχολείου κάτσαμε να κάνουμε ένα τσιγάρο. «Πρωτομπήκα στη φυλακή στα 15, ξέρεις, για πράγματα εκείνης της ηλικίας. Κλοπές για κάνα παπάκι, για ρούχα, να έχουμε λεφτά με τις γκόμενες. Βγήκα μετά από ένα χρόνο αλλά οι παρέες ήρθανε πάλι και με βρήκανε. Κι εγώ σκεφτόμουνα ότι αφού είχα βγάλει και φυλακή, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι σκληρός. Είτε μέσα είτε έξω θα έκανα τη γυμναστική μου και αν έρθει κανείς να μου πει τίποτα θα του ρίξω μια μπάτσα που θα του φύγουνε τα δόντια. Και μετά έμπλεξα με μια κοπελιά και καταστράφηκα με τις ουσίες, αλλά τώρα είμαι καθαρός, έχω απεξαρτηθεί. Πλέον, είμαι 4 χρόνια αρραβωνιασμένος με μια κοπέλα που την είχα γνωρίσει σε άδεια από τη φυλακή. Έρχεται δυο φορές τη βδομάδα στο επισκεπτήριο, την παίρνω κάθε μέρα τηλέφωνο, μέχρι που πάει και βοηθάει τη μάνα μου στο σπίτι επειδή η γιαγιά μου είναι άρρωστη. Ξέρεις εσύ καμιά να πηγαίνει να ξεσκατίζει τη γιαγιά του φίλου της; Έχω κάτι δικαστήρια πάλι σε λίγες ημέρες, καλά καλά δεν ξέρω πότε θα βγω. Κι όλο σκέφτομαι ότι 4 χρόνια τώρα μου προσφέρει εκείνη, όταν βγω θα της προσφέρω εγώ». Τον ρωτάω αν έκανε φίλους μέσα στη φυλακή. «Όχι, δεν χρειάζομαι φίλους, τους χόρτασα, από αυτούς είμαι εδώ. Το πρώτο πράγμα με το που θα βγω είναι να πάρω τους δικούς μου και να φύγουμε από εκεί. Γιατί οι φίλοι θα έρθουν ξανά να με βρουν».
Στην αίθουσα όπου γίνεται ένα προαιρετικό μάθημα λογοτεχνίας και ποίησης η καθηγήτρια έχει αποφασίσει να διευρύνει το μάθημα για να έχει ενδιαφέρον. Ο Μοχάμεντ είναι 19 χρονών από την Αίγυπτο και στην Ελλάδα από πολύ μικρός. Γράφει στίχους ραπ: «Ξαφνικά βρέθηκα σε μια δύσκολη στιγμή/ είδα ανθρώπους δίπλα μου μα όχι για πολύ/ λέγαν’ πως ήταν σωστοί μα και αυτοί βγήκαν σκάρτοι στην τελική/ ξαφνική ανατροπή μου τα ’φερε τούμπα στη ζωή/ λυρική μουσική με καταιγίδα ραπ κυριαρχεί/ τι να σου πει μάγκα μου η ιστορία αυτή δεν είναι φτιαχτή/ μπορεί να μη σου φανεί συγκινητική μα όμως είναι αληθινή/ να δεις πώς στα φέρνει η γαμημένη η ζωή». Είναι ήδη 4 μήνες στη φυλακή, δεν ρώτησα γιατί.

---

Τριμελές Δικαστήριο Ανηλίκων Αθηνών
Προσήχθησαν (δικάστηκαν) 202 αγόρια και 9 κορίτσια. Ελληνικής καταγωγής ήταν οι 101 (Ρομά οι 28), αλβανικής οι 49. Οι 12 ήταν αναλφάβητοι, οι 17 επιπέδου γραφής και ανάγνωσης, οι 20 απόφοιτοι δημοτικού. Σε συνολικά 335 υποθέσεις (κάποιος/α μπορεί να βαρύνεται με περισσότερες από μία κατηγορία), οι 3 αφορούσαν ανθρωποκτονία από πρόθεση, οι 11 απόπειρα ανθρωποκτονίας, οι 204 ληστεία και απόπειρα ληστείας, οι 63 υποθέσεις ναρκωτικών (παραγωγή, κατοχή, διακίνηση, πώληση), οι 3 αρπαγή ανηλίκου.
Μονομελές Δικαστήριο Ανηλίκων Αθηνών
Προσήχθησαν 950 αγόρια και 83 κορίτσια. Ελληνικής καταγωγής ήταν οι 720 (Ρομά οι 151), αλβανικής οι 178, πακιστανικής οι 25, γεωργιανής οι 17, αλγερινής οι 16, ρουμανικής οι 15. Αναλφάβητοι ήταν οι 47, επιπέδου γραφής και ανάγνωσης οι 32. Σε σύνολο 1.166 υποθέσεων οι 315 αφορούσαν κλοπές, οι 284 παραβάσεις του ΚΟΚ, οι 77 ναρκωτικά προς ιδία χρήση, οι 44 απλή σωματική βλάβη, οι 11 βία σε αθλητικούς χώρους, μία ανθρωποκτονία από αμέλεια.
*Τα παραπάνω στοιχεία αφορούν το δικαστικό έτος 2013-2014 (Σεπτέμβριος με Σεπτέμβριο) και για νέους/ες που δεν είχαν συμπληρώσει το 18ο έτος τους όταν τέλεσαν το αδίκημα για το οποίο κατηγορήθηκαν. Ξεχωριστές αναφορές για τους Ρομά κρατούνται για τη λήψη ειδικών μέτρων γενικής πρόληψης, εκπαιδευτικής και κοινωνικής πολιτικής για τους Ρομά. Το ίδιο ισχύει και για τους παλλινοστούντες. Από το Μονομελές εκδικάζονται πλημμελήματα και ελαφρά κακουργήματα, αυτά που σε ενήλικες θα επέφεραν κάθειρξη έως 10 ετών. Από το Τριμελές τα σοβαρότερα κακουργήματα.
Πηγή: Υπηρεσία Επιμελητών Ανηλίκων Δικαστηρίου Ανηλίκων Αθήνας

---

Εικόνες από το Γυμνάσιο-Λύκειο Αυλώνα

 

 

 

 

 

 

Κρατούμενοι μαθητές: Στο σχολείο αισθανόμαστε άνθρωποι

Τρεις κρατούμενοι μαθητές μέσα από το σχολείο του Ειδικού Καταστήματος Κράτησης Νέων Αυλώνας μιλούν στο in.gr για το πόσο έχει επηρεάσει τον εγκλεισμό τους η συμμετοχή στις μαθησιακές διαδικασίες, τις συνθήκες που επικρατούν στην φυλακή, αλλά και το αν τελικά η κράτησή τους είχε ως αποτέλεσμα τον σωφρονισμό ή την περαιτέρω εξοικείωση σε έκνομες πράξεις και συμπεριφορές.
Ο Χρήστος, ο Γιασίν και ο Άνις είναι κρατούμενοι του Ειδικού Καταστήματος Κράτησης Νέων Αυλώνας (ΕΚΚΝΑ), οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία που τους δίνει το σχολείο του ΕΚΚΝΑ, ξεφεύγοντας για κάποιες ώρες της ημέρας από την πραγματικότητα του εγκλεισμού.
Ο Χρήστος είναι 23 ετών και δεν είναι η πρώτη φορά που κρατείται σε Κατάστημα Κράτησης Νέων. Αυτή τη φορά βρίσκεται στη φυλακή 3,5 χρόνια για κλοπές και ληστείες, ενώ δεν γνωρίζει πόσο είναι το συνολικό χρονικό διάστημα που θα χρειαστεί να εκτίσει στην φυλακή, αφού -όπως λέει ο ίδιος- δεν είχε χρήματα για να προσλάβει δικηγόρο έτσι ώστε να αναλάβει τις αρκετές υποθέσεις που υπάρχουν εις βάρος του.
«Με βοηθάει πάρα πολύ ψυχολογικά το σχολείο, αφού είναι ό,τι καλύτερο μπορούσε να έχει μέσα η φυλακή. Τα λάθη που μας έφεραν εδώ, συμπεριλαμβάνοντας και την χρήση ουσιών, μας έκαναν να αφήσουμε πίσω πολλά πράγματα, αλλά τουλάχιστον εδώ υπάρχουν άνθρωποι που μας αγαπάνε και μας βοηθάνε.
» Το σημαντικότερο, όμως, είναι πως με πρωτοβουλία του διευθυντή του σχολείου, αλλά και της διευθύντριας του Καταστήματος Κράτησης, παρέμεινα στον Αυλώνα, αν και έχω ξεπεράσει το ηλικιακό όριο των 21 ετών. Σε αυτό συνέβαλε, βέβαια, η προσπάθεια που έχω καταβάλει όλο αυτό τον καιρό στο σχολείο, αλλά και γενικότερα η καλή διαγωγή που έχω δείξει» λέει.
Ο Γιασίν κατάγεται από το Μαρόκο, έφυγε από την χώρα του επειδή δεν είχε λεφτά για να ζήσει και έφτασε στην Ελλάδα, περνώντας πεζός παράνομα τα σύνορα. Είναι 3 χρόνια έγκλειστος στο κατάστημα του Αυλώνα, καθώς κατηγορείται για ληστεία και έχει καταδικαστεί σε ισόβια.
«Το σχολείο με κάνει και ξεφεύγω, ξεχνώντας για λίγο ότι είμαι κρατούμενος και πόσα χρόνια έχω ακόμα μπροστά μου. Με βοηθάει πολύ, αφού μου θυμίζει τότε που πήγαινα σχολείο στο Μαρόκο. Στην φυλακή δεν έχουμε να κάνουμε τίποτα, ενώ στο σχολείο αισθάνομαι άνθρωπος, μου δίνει δύναμη και κουράγιο» δηλώνει.
Ο Άνις είναι 20 χρονών και ήρθε σε ηλικία 7 χρονών από την Αλβανία. Στην Αυλώνα είναι 14 μήνες, ενώ έχει καταδικαστεί σε δις ισόβια για ληστεία μετά φόνου.
«Είναι ένα σχολείο που λειτουργεί καλύτερα και από αυτά που υπάρχουν έξω, κάτι που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον διευθυντή μας, τον κ. Δαμιανό. Με βοηθάει πάρα πολύ ψυχολογικά, αφού έχω τουλάχιστον την ευκαιρία εδώ να πραγματοποιήσω το όνειρό μου, που ήταν να τελειώσω το σχολείο και να περάσω σε κάποια σχολή» αναφέρει.
Σχετικά με το ενδεχόμενο να συνεχίσει τις σπουδές του σε κάποια σχολή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ο Χρήστος αναφέρει πως «όταν με το καλό τελειώσω και αποφυλακιστώ, τότε βεβαίως και θα συνεχίσω τις σπουδές μου».
» Το μόνο αρνητικό είναι πως κάποιες χρονιές αργεί να στελεχωθεί το σχολείο με καθηγητές, αλλά και πάλι όσοι βρίσκονται εδώ μας βοηθάνε πολύ. Τώρα, στην φυλακή θα έπρεπε να αλλάξουν πολλά, αλλά…».
Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Αυλώνας
Όσον αφορά τις συνθήκες κράτησης στον Αυλώνα, ο Χρήστος λέει ότι «είναι περίεργα. Όσο περνούν τα χρόνια ξεχνάς το σπίτι σου και "ιδρυματοποιείσαι", αυτό είναι το κακό. Το φαγητό από παλαιότερα είναι καλύτερο, ενώ στους θαλάμους δεν επικρατεί πλέον συνωστισμός».
Ο Γιασίν από την πλευρά του σημειώνει πως στη φυλακή δεν αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα, καθώς προσπαθεί να έχει καλές σχέσεις με τους συγκρατούμενούς του, αλλά και τους φύλακες. «Απλά δεν μπορώ αυτό το πράγμα που πρέπει συνέχεια να σκέφτομαι το τι έχει γίνει και το πόσο καιρό θα είμαι ακόμα εδώ» τονίζει.
Ο Άνις για το ίδιο ζήτημα συμπληρώνει: «Οι συνθήκες στον Αυλώνα είναι καλύτερες από ό,τι επικρατεί στις υπόλοιπες φυλακές. Η σίτιση είναι καλή, ενώ πλέον δεν επικρατεί συνωστισμός, κάτι που συνέβαινε μέχρι πρότινος. Γιατρός και ψυχολόγος υπάρχει, κάτι που βοηθάει αρκετά παιδιά».
Στην ερώτηση αν υπάρχουν κλίκες μεταξύ των κρατουμένων ανάλογα με την χώρα προέλευσής τους, κι αν υπάρχουν συγκρούσεις ανάμεσα σε αυτές, ο Χρήστος απαντάει: «Βέβαια, οι Έλληνες με τους Έλληνες, οι Αλβανοί με τους Αλβανούς κ.ο.κ. Κάθε μέρα έχουμε συγκρούσεις, αλλά το καλό σε αυτήν την φυλακή είναι ότι δεν χρησιμοποιούνται αντικείμενα σε αυτές, κάτι που θα έκανε τα πράγματα χειρότερα».
Ο Γιασίν απαντάει στην ίδια ερώτηση ότι «κλίκες υπάρχουν, όπως και συμπλοκές κυρίως για χρέη μεταξύ κρατουμένων. Αυτό που έμαθα, όμως, εδώ, είναι να λύνω τα προβλήματα που μου προκύπτουν πριν αυτά γίνουν μεγαλύτερα».
Με τον Άνι να προσθέτει πως «οι κλίκες πάντα υπήρχαν, όπως και οι συμπλοκές μέσα στην φυλακή. Ευτυχώς, δεν χρησιμοποιούνται αντικείμενα σ’ αυτές, κάτι που γίνεται σε άλλες φυλακές. Για αυτό σκέφτομαι πως όσο βρίσκομαι εδώ, είμαι καλά. Δεν ξέρω τι θα γίνει όταν θα με πάνε αλλού».
«Ξεκινάνε από εδώ και καταλήγουν στα μεγάλα σαλόνια»
Κατά την διάρκεια του εγκλεισμού σου έχεις συνειδητοποιήσει ποιες πράξεις σου σε οδήγησαν στον Αυλώνα;
Χρήστος: «Όχι, αυτά τα κατάλαβα μόνος μου, προσπαθώντας να κάνω πράγματα που δεν μπορούσα ή δεν ήθελα να κάνω έξω, αλλά ο κανόνας λέει πως επικρατεί ένα είδος ανακύκλωσης, αφού το 99% των ανηλίκων ή νέων που μπαίνουν μέσα βγαίνουν χειρότεροι. Αποτέλεσμα αυτού να ξεκινάνε όλοι από εδώ και να καταλήγουν στα μεγάλα σαλόνια. Όπως κι εγώ, δηλαδή, που ξαναμπήκα πάλι στη φυλακή».
Στο ερώτημα αν οι ανήλικοι ή νέοι κρατούμενοι βγαίνουν καλύτεροι ή χειρότεροι όταν αποφυλακιστούν, συμφωνούν και οι τρεις πως η φυλακή αποτελεί ένα «σχολείο» από το οποίο όταν βγαίνεις είσαι χειρότερος άνθρωπος από ό,τι μπήκες.
Όσον αφορά το πόσο δύσκολη θα είναι η επανένταξή τους στην κοινωνία, ο Χρήστος θεωρεί πως «δεν θα είναι εύκολη διαδικασία. Όλη η τοπική κοινωνία θα με αντιμετωπίζει με το στίγμα του πρώην κρατούμενου, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να βρω δουλειά, αλλά να μην έχω και φίλους. Δύο βασικοί λόγοι που με οδήγησαν ξανά στην φυλακή».
Ο Άνις από την πλευρά του αναφέρει ότι «έξω να φανταστείς ότι δούλευα και ταυτόχρονα πήγαινα νυχτερινό σχολείο και φροντιστήριο. Τώρα θα με βλέπουν και θα λένε "είναι αυτός που ήταν φυλακή". Πιστεύω πως το πιο δύσκολο θα είναι να ξαναβρώ δουλειά».
http://www.thebest.gr/news/index/viewStory/318688 

Λαμία: Θρήνος στην κηδεία του Αρχιφύλακα (ΒΙΝΤΕΟ - ΦΩΤΟ) 

Στα χείλη όλων ένα "γιατί"

"Αθάνατος", φώναξαν οι συνάδελφοί του, που δεν ήθελαν να πιστέψουν ότι σηκώνουν στους ώμους τους το φέρετρο με το άψυχο σώμα του.
Στο Μητροπολιτικό Ναό της Λαμίας γράφτηκε η τελευταία πράξη του δράματος για τον 47χρονο αρχιφύλακα Μάκη Γκαλιμάνη, πατέρα δυο παιδιών, που άγνωστοι εκτέλεσαν εν ψυχρώ το απόγευμα του Σαββάτου έξω από το σπίτι του στην Κουβέλα Στυλίδας.
Η εκκλησία και ο χώρος έξω από αυτή, πλημμύρισε από κόσμο που ήρθε να πει το τελευταίο αντίο.
Στεφάνια στην κηδεία του άτυχου Αρχιφύλακα έστειλε ο υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπουλος και οι Σύνδεσμοι Υπαλλήλων των Φυλακών ανά την Ελλάδα, όπως και οι Ενώσεις Αστυνομικών Υπαλλήλων, ακόμη και κρατούμενοι βαρυποινίτες, όπως ο Βασίλης Στεφανάκος.
«Γνήσιος υπηρέτης της πατρίδας. Δίκαιος, ευγενικός και πάνω απ΄ όλα με περίσσια ανθρωπιά», τόνισε μεταξύ άλλων ο Μητροπολίτης Νικόλαος.
Δείτε το βίντεο:

Δείτε φωτογραφίες:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 http://www.lamiareport.gr/index.php/topika/item/8172-lamia-thrinos-stin-kideia-tou-arxifylaka-vinteo

ΕΝΩΣΗ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΦΥΛΑΚΗΣ

ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΣΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

ΕΔΡΑ: ΝΕΑ ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΣΟΣ

Δ/ΝΣΗ: ΣΤΑΔΙΟΥ 13

Τ.Κ: 716 01

ΤΗΛ: 2810-227286

ΦΑΞ: 2810-228462

 

Θέμα: Αποχή από τα καθήκοντα επισκεπτηρίου συγγενών κρατουμένων και συνηγόρων

Σας γνωστοποιούμε ότι το Δ.Σ της Ένωσης Υπαλλήλων Φυλακής Αλικαρνασσού Ηρακλείου, αποφάσισε ομόφωνα να προχωρήσει σε αποχή από τα καθήκοντα επισκεπτηρίου συγγενών κρατουμένων και συνηγόρων την Τετάρτη 25/02/2015 από τις 14:00 έως 17:00 λόγω τέλεσης της νεκρώσιμης ακολουθίας του αδικοχαμένου και άνανδρα δολοφονημένου συναδέλφου μας Μάκη Γκαλιμάνη

ως ελάχιστο φόρο τιμής.

ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ.

Καλό παράδεισο συνάδελφε ........

Δελτίο τύπου για την δολοφονία του συναδέλφου Μάκη Γκαλημάνη

 Συγκλονισμένοι πληροφορηθήκαμε την εν ψυχρώ δολοφονία του φίλου και συναδέλφου μας Μάκη, ύστερα από ενέδρα που του έστησαν οι φυσικοί αυτουργοί και στυγνοί εκτελεστές που κυριολεκτικά τον γάζωσαν με σφαίρες, έξω από το πατρικό του σπίτι.

Δυστυχώς, το αίμα που έχει κυλήσει εντός και εκτός των φυλακών δεν έχει ικανοποιήσει ακόμα τους ηθικούς αυτουργούς και αυτής της άνανδρης και καλά σχεδιασμένης τρομοκρατικής ενέργειας.

Δεν ξεδίψασαν με το αίμα που κύλησε από το λαρύγγι του συναδέλφου μας Γιώργου που δολοφονήθηκε στο Κ.Κ Μαλανδρίνου και πολύ φοβόμαστε ότι ούτε το τρύπιο κορμί με 40 και πλέον σφαίρες του Μάκη, θα τους χορτάσει.

Όπως δεν τους χόρτασε η θέα του Σπύρου στο αναπηρικό καροτσάκι. Ούτε το καθημερινό αίμα που χύνεται από τόσους συναδέλφους, θύματα συμπλοκών από κρατουμένους.

Κουραστήκαμε να προειδοποιούμε εδώ και χρόνια ότι οι φυλακές, αυτό το ρημαδιασμένο «σωφρονιστικό σύστημα» όπως επιμένουν να το αποκαλούν, έχει καταρρεύσει. Τίποτα δεν πρόκειται να σταματήσει την βία και την εξαθλίωση ούτε οι ψευτοφυλακές υψίστης μ.....σης! Το σύστημα κράτησης πρέπει να επαναδιατυπωθεί σε άλλη βάση και εξαρχής.

Βαρεθήκαμε να τρώμε ξύλο, να μας φτύνουν, να μας μαχαιρώνουν, να μας απειλούν, να μας βάζουν βόμβες και όλα τα γνωστά συνοδευτικά που τα ακολουθούν.

Ήρθε η στιγμή που είχαμε προειδοποιήσει, αλλά όλοι δήθεν δημοκράτες, φιλελεύθεροι σφύριζαν αδιάφορα. Τί έχουν να πουν τώρα οι πολιτικοί, οι Υπουργοί και υπερυπουργοί, οι βουλευτές, οι εισαγγελείς και δικαστές που ορισμένοι εξ αυτών δεν έχουν περάσει ούτε καν έξω από μία φυλακή.

Τι έχουν να πουν οι διάφοροι καλοθελητές – υπερασπιστές που έρχονται στις φυλακές και μας κουνούν επιδεικτικά το δάκτυλο, επειδή μας βλέπουν ως δεσμοφύλακες, βασανιστές και δυνάστες. Τους βολεύει πολύ αυτή η κατάσταση, τους εξυπηρετεί πολύ να παίζουμε αυτόν τον ρόλο. Όμως εμείς με τις καθημερινές μας πράξεις αποδεικνύουμε ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να έχουμε αυτόν τον ρόλο.

Τι έχουν να πουν τα μεγαλοστελέχη της σκοτεινής και μεγάλης λεωφόρου Μεσογείων, των Υπουργείων και των κλειστών γραφείων, που αυταρέσκονται να λένε ότι διοικούν τις φυλακές; Διοικούν την τύφλα τους!

Επιμένουμε και λέμε, οι φυλακές της χώρας είναι ένα απέραντο χάος, σε συνθήκες καθημερινού πολέμου. Μόνο που ο πόλεμος αυτός δεν είναι δικός μας, ούτε των κρατουμένων. Είναι ο πόλεμος που προήλθε από την σταδιακή εγκατάλειψη. Είναι ο πόλεμος με τα αθώα θύματα, όπως αθώο θύμα είναι και ο Μάκης.

Δεν θέλουμε να παίζουμε τον ρόλο του εξιλαστήριου θύματος, δεν βασανίζουμε κανένα, διότι το ίδιο το σύστημα μας βασανίζει όλους. Δεν θέλουμε να πηγαίνουμε στην δουλειά σαν πρόβατα που είναι έτοιμα να τα σφάξουν. Δεν θέλουμε να φεύγουμε από την δουλειά τρέχοντας. Δεν θέλουμε να μετέχουμε σε αυτόν τον πόλεμο. Δεν είναι ο ρόλος μας και δεν είναι η δουλειά μας. Δεν είναι δικός μας αυτός ο πόλεμος.

Είμαστε εμείς που διεκδικούμε να ξαναφτιαχτεί ένα νέο σύστημα κράτησης με σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, στην ζωή, στον συνάνθρωπο. Πρέπει να επανέλθει η ειρήνη και μέσα στις φυλακές. Φτάνει το μίσος που έσπειραν σε όλη την κοινωνία.

Δεν ξέρουμε αν το σύστημα αυτό μπορεί να γίνει σωφρονιστικό, ξέρουμε όμως ότι έχει χυθεί πολύ αίμα. Φτάνουν οι επιτροπές, φτάνουν οι εμπειρογνώμονες και οι ειδήμονες. Και μέχρι να φτιαχτεί κάτι καινούριο από τις στάχτες και μέχρι να στεγνώσει το αίμα, αρνούμαστε να παίζουμε το ψευτορολάκι του «σωφρονιστικού υπαλλήλου». Σταματάμε τις τελευταίες προσπάθειες που έκαναν κάποιοι εναπομείναντες υπάλληλοι για να λειτουργούν ανθρώπινα και στοιχειωδώς οι φυλακές.

Τα κλειδιά των φυλακών να παραδοθούν στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και ας έρθουν όλοι αυτοί να βρουν τις λύσεις. Ας έρθουν αυτοί να δουν το μαύρο χάλι των φυλακών, ας έρθουν έστω και μια μέρα να δούνε πως βγαίνει το μεροκάματα του τρόμου και όχι μόνο όταν τους καλούν κρατούμενοι να έρχονται για μια απλή επίσκεψη, έτσι για τα μάτια του κόσμου.

Ο Μάκης αφήνει πίσω του δύο ορφανά παιδιά, τους χαροκαμένους γονείς του, την οικογένειά του, τους φίλους του και τους συναδέλφους του, που τόσο πολύ τον αγαπούσαμε και ο ίδιος μας ανταπέδιδε αμέριστα την αγάπη του. Ήταν ένας σπάνιος άνθρωπος, ένας τίμιος και άριστος συν-αδελφός. Κρίμα…
Καλό Παράδεισο Μάκη!».

Δύο καλάσνικοφ «κλειδί» στην εκτέλεση του αρχιφύλακα των φυλακών Δομοκού

Οι ληστείες στα δυτικά προάστια και το «συμβόλαιο θανάτου», οι σχέσεις με τον Χρ. Ξηρό και το κρίσιμο επεισόδιο στον Δομοκό

Μία απόπειρα ληστείας από τέσσερα άτομα –πιθανόν Ρωσοπόντιους– που είχε σημειωθεί στην Εθνική Τράπεζα Ασπροπύργου το ξημέρωμα της 4ης Σεπτεμβρίου 2012, η οποία παραμένει ανεξιχνίαστη, μπαίνει στο μικροσκόπιο των αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. που ερευνούν την υπόθεση δολοφονίας του 47χρονου αρχιφυλακα των φυλακών Δομοκού στο χωριό Κούβελας Φθιώτιδας το περασμένο Σάββατο.

Το ένα από τα δύο καλάσνικοφ που είχαν χρησιμοποιήσει τότε οι δράστες για να πυροβολήσουν το ΑΤΜ και την πρόσοψη της τράπεζας, αφού πρώτα είχαν σπάσει την τζαμαρία με ένα κλεμμένο, τεσσερις μέρες νωρίτερα, τζιπ από την Ελευσίνα, διαπιστώνεται ότι είναι το ίδιο με το οποίο δολοφονήθηκε ο άτυχος υπαρχιφύλακας. Ωστόσο τότε είχε διαπιστωθεί ότι το άλλο καλάσνικοφ της απόπειρας ληστείας στον Ασπρόπυργο είχε χρησιμοποιηθεί σε άλλες δύο ληστρικές επιθέσεις εκείνης της περιόδου.
Όμως το εξαιρετικά ενδιαφερον είναι ότι για την ίδια ομάδα Ρωσοπόντιων, για την οποία είχε πιθανολογηθεί ότι συνδεόταν με την επίθεση στον Ασπρόπυργο, είχε εξετασθεί αν σχετιζόταν και με προγενέστερο «συμβόλαιο θανάτου» σε βάρος καταστηματάρχη.
Οι εκτιμήσεις της ΕΛ.ΑΣ.
Οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. εκτιμούν ότι «είτε οι δύο αυτές εγκληματικές ενέργειες, σε Ασπρόπυργο και Φθιώτιδα, έχουν τους ίδιους δράστες είτε το καλάσνικοφ πουλήθηκε σε άλλη ομάδα ενόπλων χωρίς να υπάρξει ειδοποίηση ότι είχε χρησιμοποιηθεί σε ένοπλη επίθεση».
Ωστόσο αυτή η εξέλιξη φέρεται τουλάχιστον προς το παρόν να επιβεβαιώνει εκτιμήσεις στελεχών της ΕΛ.ΑΣ. ότι «πιθανόν η δολοφονία του υπαρχιφύλακα να προέρχεται από τον ποινικό χώρο ή από μια σύμπραξη κακοποιών με αντάρτες πόλης». Υπενθύμιζαν δε την περίπτωση ότι στην αιματηρή ληστεία της Πάρου το 2012 το κλεμμένο ΙΧ των δραστών είχε χρησιμοποιηθεί σε ληστεία ποινικών στο Ελληνικό αλλά τελικά βρέθηκε στα χέρια αντιεξουσιαστών.
Κάμερες και κλήσεις
Την ίδια ώρα οι αξιωματικοί διεξάγουν εκτεταμένη έρευνα για τον εντοπισμό των δραστών αλλά και των κινήτρων τους. Πέρα από την αναζήτηση του σκούρου ΙΧ στο οποίο επέβαιναν οι δράστες από κάμερες σε περιφερειακούς δρόμους στην περιοχή της δολοφονικής επίθεσης, έχει ζητηθεί η «σάρωση» των τηλεφωνικών κλήσεων σε όλη την περοχή τον χρόνο πριν και μετά τη δολοφονική επίθεση.
Όσον αφορά την προέλευση της επίθεσης, οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. επεσήμαναν ότι «ο άτυχος υπαρχιφύλακας είχε προσληφθεί το 1994 και είχε υπηρετήσει στις φυλακές Κορυδαλλού, Διαβατών και πριν από τέσσερα χρόνια πήγε στις φυλακές Δομοκού, όπου τους τελευταίους μήνες ήταν ο υπεύθυνος για τη φρούρηση της νέας πτέρυγας “υψίστης ασφαλείας”».
Οι προστριβές
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, το θύμα τον περασμένο Οκτώβριο είχε προστριβές με έναν αλβανό βαρυποινίτη ύστερα από πειθαρχικές ποινές που επέβαλε σε τρεις ομοεθνείς του καθώς είχε προηγηθεί μαχαίρωμα ενός άλλου κρατουμένου το οποίο είχαν καταγράψει και οι κάμερες. Ο ίδιος ο ποινικός ωστόσο αρνείται κάθε εμπλοκή στη δολοφονική επίθεση.
Επεισόδιο είχε δημιουργηθεί και με κρατούμενο από την πρώην Σοβιετική Ένωση ο οποίος έχει μεταχθεί σε άλλη φυλακή σε έλεγχο που είχε πραγματοποιήσει στο κελί του. Τις τελευταίες εβδομάδες, όταν είχαν σημειωθεί στις φυλακές Δομοκού οι επιθέσεις σε βάρος του Χριστόδουλου Ξηρού, είχε προστριβές με άλλους κρατούμενους για τη συγκεκριμένη συμπεριφορά τους.
Με τον Χρ. Ξηρό φέρεται να είχαν καλές σχέσεις αφού ο 47χρονος υπαρχιφύλακας είχε σπουδές σε εκκλησιαστική σχολή, όπως εξάλλου είχαν και μέλη της οικογένειας Ξηρού. Παλαιότερα, «στις φυλακές Κορυδαλλού είχε προστριβές με γνωστό καταζητούμενο κακοποιό, για τον οποίο έχει διαπιστωθεί ότι διατηρεί σχέσεις με αντιεξουσιαστές αλλά και ορισμένους ποινικούς που συνεχίζουν ελεύθεροι τη δράση τους. Εξετάζουμε ιδιαίτερα γιατί οι δράστες φρόντισαν να βεβαιωθούν ότι ο 47χρονος αρχιφύλακας ήταν νεκρός αφού είχαν τον φόβο μήπως τους είχε αναγνωρίσει».
Οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. συγκέντρωσαν ήδη μαρτυρίες από συναδέλφους του θύματος ενώ εστιάζουν την προσοχή τους στο «πώς οι δράστες είχαν πληροφορηθεί τον τόπο διαμονής του». Οι αστυνομικοί συνεκτιμούν ότι ο 47χρονος είχε προγραμματίσει σε μερικές εβδομάδες να μετακομίσει σε διαμέρισμα στη Λαμία.
http://www.tovima.gr/society/article/?aid=679713&h1=true#commentForm